بررسی میزان آگاهی تغذیه ای در دختران دبیرستانی شهر اهواز و تأثیر آموزش بر آن

زمینه و هدف: بدون تردید تغذیه صحیح در پیشگیری از ابتلا به بسیاری از بیماری ها، بخصوص بیماری های مزمن و همچنین افزایش کارایی فکری و فیزیکی نیروی کار، نقش مهمّی دارد و از مهمترین عوامل ضامن تغذیه مناسب در خانوار، میزان آگاهی افراد خانواده از اصول تغذیه صحیح می باشد؛ در این میان نقش مادران به عنوان جایگاه برنامه ریز در تغذیه خانوار، اهمیت دوچندان دارد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی میزان آگاهی تغذیه ای در دختران دبیرستانی شهر اهواز و تأثیر آموزش بر آن انجام شد.   روش تحقیق: پژوهش حاضر به صورت مداخله نیمه تجربی بر روی 150 دانش آموز دختر سال سوم تجربی دبیرستان های اهواز، به روش نمونه برداری تصادفی خوشه ای انجام شد. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه مشتمل بر 30 سؤال (23سؤال مربوط به آگاهی و 7 سؤال مربوط به مشخصات فردی) بود. در مرحله نخست این مطالعه از دانش آموزان آزمونی به وسیله پرسشنامه در مدرسه محل تحصیل گرفته شد؛ در مرحله بعد، آموزش به دو روش چهره به چهره و با استفاده از جزوه ارائه شد طول مدت آموزش 30 روز بود (دو جلسه در دو هفته متوالی به صورت حضوری و دو هفته نیز از طریق جزوه) و در انتها میزان آگاهی دانش آموزان مجدداً مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار spss و آزمون آماری تی زوجی و ضریب همبستگی و شاخص های میانگین و انحراف معیار در سطح معنی داری 05/0 >p مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.   یافته ها: در این تحقیق، میانگین نمرات پس از آموزش از 32/2±53/14 به 03/3±1/18 افزایش یافت که بیانگر رشدی معادل 62/15% می باشد؛ همچنین نتایج بررسی، نشانگر رشد صفر تا 8/42% در پاسخگویی صحیح به پرسش های مختلف می باشد و تأثیر آموزش، معنی دار ارزیابی گردید (003/0= p ).   نتیجه گیری: این پژوهش یافته های پژوهش های مشابه صورت گرفته در داخل و خارج از کشور را در گروه های مختلف سنّی و شغلی در زمینه تأثیر مثبت آموزش تایید می نماید اما مشخص نمودن این مسأله که اطلاعات افراد گروه هدف در کدام زمینه ها مناسب بوده و نیاز به آموزش در کدام زمینه ها بیشتر احساس می شود، از مواردی است که در پژوهش های مشابه کمتر به آن توجه شده است اما در این پژوهش سعی شد که این مسائل نیز مدّ نظر قرار گیرد.